یا مهدی

چون خدای عزّ و جلّ فاطمه(سلام الله علیها) را از نور عظمت خود خلق کرده است. وقتی نور وجود آن حضرت طلوع کرد ،آسمان ها و زمین روشن شد و چشم ملائکه را خیره کرد و ملائکه برای خدا به سجده افتادند و گفتند:

پروردگارا این نور چیست؟ خدای تعالی فرمود: این نوری است از نور من که او را در آسمان قرار داده ام و او را از عظمت خود خلق کرده ام. او را از صلب پیغمبری از پیغمبرانم که برترین و افضل پیامبران است بیرون آوردم و من از این نور، ائمه و پیشوایانی که به انجام فرامینم قیام می کنند،خارج می نمایم. آن ها مردم را به حق من هدایت می کنند و من آن ها را خلفای خود در زمین بعد از قطع شدن وحی قرار می دهم.

و ابو هاشم جعفری از امام حسن عسگری(علیه السلام) سؤال کرد که چرا فاطمه را زهرا مینامند؟ آن حضرت در جواب فرمود:

چون صورت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) برای امیرالمؤمنین(علیه السلام)صبح مانند خورشید و ظهر ماند ماه و شب مانند ستاره تابان می درخشید.

ضمناً منظور از این نور،نور معنوی است،نه نور مادی، آن چنان که در حدیث فوق از امام صادق(علیه السلام) از قول خدای تعالی نقل می کند که فرمود:این نوری است از نور من.

بنابر این به همان دلیلی که نور خدا نور مادی نیست،نور حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) هم نور مادی نخواهد بود.

ضمناً ممکن است منظور امام صادق (علیه السلام)آنجا که می گوید:«خدای عزّ و جلّ فاطمه(سلام الله علیها) را از نور عظمت خود خلق کرده است»،روح مقدس حضرت فاطمه (سلام الله علیها) باشد و در جائی که از قول خدای متعال می فرماید:«او را از صلب پیغمبری از پیغمبرانم ...»،منظور بدن مادی آن حضرت باشد. احتمال هم دارد که منظور همان نور معنوی و روح مقدس آن حضرت باشد که در «عالم ذر» به ذره هایی تعلق پیدا کرد و آن ذره ها به وسیله میوه بهشتی به صلب پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) وارد شده باشد.

بنابر این معنی «زهرا» این است که حضرت فاطمه (سلام الله علیها)،«درخشندگی مادی» داشته که خانه های مکه را نورانی می کرده و «درخشندگی معنوی» نیز داشته که هادی و راهنمای حقیقی دیگران بوده در عین آنکه خودش هدایت شده بوده است.